ကန့်ကွက်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ကန့်ကွက် (kan.kwak)

  • causative verb
  • ကန့်ကွက်
  • ကန့်(v)+ကွက်(v)
  • current
  1. သဘောမတူကြောင်းပြသည်။
    ကန့်ကွက်ခြားနား၊ သည်ဆယ်ပါးကို။ ဩပျို့*၁၆။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဆန့်ကျင်,(v)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ထောက်ခံ(v),

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • object; protest.