ကြငှန်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြငှန်း (kra.hngan:)

  • common noun
  • ကြငှန်း
  • ကြငှန်း(n)
  • archaic
  1. နန်းတော်ရှိသလွန်တွင် စိုက်ထူထားသောထီး။
    တမ္ပဒိပ်စွန်း၊ ယုန်လွှတ်ကျွန်း၌၊ ကြငှန်းစိုက်ထိုး၊ တည်ထောင်စိုးသည်။ ပလိပ်*၁၉။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • လက်၊ ခု။

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 1. tiered parasol placed over the royal bedstead.

ကြငှန်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြငှန်း (kra.hngan:)

  • common noun
  • ကြငှန်း
  • ကြငှန်း(n)
  • archaic
  1. နန်းတော်။
    ရွှေဘုံနန်းနှင့်၊ ကြငှန်းပိုင်သည်။ ဝိဇယ။ ၆၅။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဆောင်၊ ခု။

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ထီးနန်း,နန်းတော်,(all nouns)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 2. palace.

ကြငှန်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြငှန်း (kra.hngan:)

  • common noun
  • ကြငှန်း
  • ကြငှန်း(n)
  • archaic
  1. အထွတ်အမြတ်။ အကြီးအကဲ။
    နတ်များတိုက်တွန်း၊ ကုသိုလ်ညွှန်းလည်း၊ ကြငှာန်းမင်းစစ်၊ မဖြစ်စမြဲ၊ ဘုန်းငွေ့စဲအံ့။ ဘူးပေါင်း*၆၂။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 3. eminently revered person or thing.