ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ရှေးဟောင်းဗမာ ခိုဝ်း (khuiw)မှ၊ ရှေးဦး-တရုတ်-တိဘက်နွယ် *r-kəw ~ hu (ခိုး)မှ။

ခိုး (hkui:)

  1. ပိုင်ရှင်မပေးဘဲ တိတ်တဆိတ်ယူသည်။ ခိုးဝှက်သည်။
    ဖောက်ထွင်းခိုးယူသည်။
  2. အတုယူသည်။
    ဆရာကြီးသော်တာဆွေ၏ စာများကို အတုခိုး၍ ရေးသည်။
  3. (အကြင်လင်မယားအဖြစ် ပေါင်းသင်းရန်) ဖြားယောင်းခေါ်ဆောင်သည်။
    မိန်းမခိုးသည်။ MED။ ၅၉။
  4. မီး၏ အခိုးပျံ့နှံ့ထိခိုက်သည်။
    မီးခိုးခိုးသည်။

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆင့်ပွားအသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်