ခေါင်းလောင်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ခေါင်းလောင်း (hkaung:laung:)

  • compound noun
  • ခေါင်းလောင်း
  • ခေါင်း(n)+လပ်>လိုင်>လောင်း(n)
  • current
  1. ကြေးငွေစသည်ဖြင့် သွန်းလုပ်ထားသည့် လုံးပတ်ဝန်း၍ အဝကားသောတီးခတ်စရာပစ္စည်း။ အခေါင်းတွင်းရှိ အဆန်ကို ခတ်လှုပ်၍အသံမြည်စေသောခွက်ပုံသတ္တုကိရိယာ။
    ကြားလျှောက်နာရီ၊ရာသီပတ်ပတ်၊ခါမှတ်ခေါင်းလောင်း၊ ပဟိုရ်မောင်းနှင့်။ ဘူလင်*၃၈၃။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • လုံး၊ ခု။

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဂလိုင်,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • bell.