ချုပ်ကိုင်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ချုပ်ကိုင် (hkyupkuing)

  • causative verb
  • ချုပ်
  • ချုပ်(v)+ကိုင်(v)
  • current
  1. မရွေ့မရှားနိုင်အောင်ဖမ်းချုပ်သည်။
    သင်္ဘောသုံးစင်းကိုချုပ်ကိုင်တားဆီးကြောင်း၊ သုသော၊ စ။ ၂၄၄။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ချုပ်,ချုပ်နှောင်,ဖမ်း,(all verbs)

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 1. hamper the free movement of sb or sth;bind.

ချုပ်ကိုင်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ချုပ်ကိုင် (hkyupkuing)

  • causative verb
  • ချုပ်
  • ချုပ်(v)+ကိုင်(v)
  • current
  1. စိုးမိုးခြယ်လှယ်သည်။
    အမတ်ဆင်ကဲကြီးတပ်တော်ဦးကချုပ်ကိုင် ဒီအသင်းကိုချုပ်ကိုင်။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ချုပ်,ကဲ,ကွပ်ကဲ,ကြီးမှူး,(all verbs)

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 2. head;lead.