ချုပ်ငြိမ်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ချုပ်ငြိမ်း (hkyupngrim:)

  • compound verb
  • ချုပ်
  • ချုပ်(v)+ငြိမ်း(v)
  • current
  1. ပျောက်ကွယ်သည်။ ရပ်စဲပြီးဆုံးသည်။
    ဒုက္ခခပ်သိမ်းချုပ်ငြိမ်းရာအမှန်မှာနိဗ္ဗာန်သာဖြစ်သည်။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • come to an end;cease;die.