ခြား

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ခြား (hkra:)

  • causative verb
  • ခြား
  • ခြား(v)
  • current
  1. ပိုင်းကန့်သည်။ တသီးတသန့်ဖြစ်စေသည်။
    မြေကြီးသော်ကား၊ အလယ်ခြားလျက်၊ သွားလည်းမရောက်။ မြား *၁၀၆။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ပိုင်း, ပိုင်းကန့်, ကန့်, (all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 1. keep separate or apart; be separated.

ခြား

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ခြား (hkra:)

  • stative verb
  • ခြား
  • ခြား(v)
  • current
  1. ကွဲပြားသည်။ တစ်မျိုးတစ်ဖုံဖြစ်သည်။
    တွင်းသားပြင်သား၊ ခြားမရှိစေ၊ ပြည်အခြေလည်း၊ မသွေယွင်းကွက်။ ဘလ္လာ*၁၀။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ခြားနား, ကွဲ, ကွဲပြား, (all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 2. differ.