စမြောင်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • Mon-စ+ဒ္မေါင်

စမြောင် (ca.mraung)

  • common noun
  • စမြောင်
  • Mon-စ+ဒ္မေါင်>စမြောင်(n)
  • obsolete
  1. ထွက်တော်မူရာတွင် အသံဗလံမရှိစေရန်တားမြစ်ရသောဗြဲတိုက်အမှုထမ်းငယ်တစ်မျိုး။
    ရှေ့ဖျားစမြောင်လေးယောက်သည် နောက်မြင်းတော်သည်မြင်းတစ်ထောင်နှင့် လိုက်ရသည်။ ကုလား၊ ဒု။ ၂၉၆။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဦး၊ ယောက်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • minor official charged, with the duty of the proclaiming the impending presence of the monarch.