စားပွဲထိုး

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

စားပွဲထိုး (ca:pwai:htui:)

  • compound noun
  • ထိုး
  • စား(v)+ပွဲ(n)+ထိုး(v)
  • current
  1. ထမင်းဟင်းစသည်ကို ထမင်းစားပွဲသို့ သယ်ဆောင်တည်ခင်းပေးသူ။
    မောင်ကျော်သည် ကော်ဖီဆိုင်မှ စားပွဲထိုးလေးဖြစ်သည်။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ယောက်၊ ဦး။

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • (ရှေး)စားပွဲထိန်း,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • waiter; waitress.

မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်း (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၂၀၀၃ ခုနှစ်) ရှိ “စားပွဲထိုး”။ dmnl.moe.edu.mm တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။