စေ့စပ်ရေး

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

စေ့စပ်ရေး (ce.cap-re:)

  • compound noun
  • စေ့စပ်
  • စေ့(v)+စပ်(v)+ရေး(part)
  • current
  1. သဘောတူညီချက်၊ ကျေအေးချက်ရရှိရန် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးဆက်သွယ်ခြင်း။
    ကမူးရှူးထိုးဝါဒသမားတို့ကအချောင်သမား၊ စေ့စပ်ရေးသမားဟု ခေါ်လေ့ရှိကြ၏။ နိုင်ဖြာ။ ဒု။ ၄၆။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • တိုင်ပင်ရေး, ညှိနှိုင်းရေး, (all nouns)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • negotiation.

မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်း (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၂၀၀၃ ခုနှစ်) ရှိ “စေ့စပ်ရေး”။ dmnl.moe.edu.mm တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။