ဆွန့်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ဆွန့် (hcwan.)

  • attributive verb
  • ဆွန့်
  • ဆွန့်(v)
  • archaic
  1. အလွန်ရှားပါးသည်။
    မွတ်ကြုံရှားပါး၊ ဆွန့်သောအားဖြင့်၊ အများသတ္တဝါ၊ ပန်းရိစွာခဲ့၊ ပါမီ*၈၀။ သဒ္ဓါလွန်လျှင်ပညာဆွန့်သည်၊ ပညာလွန်လျှင်သဒ္ဓါဆွန့်သည်။ နီရီ၊ ပ။ ၁၆၃။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဆွန့်ရှား,ရှားပါး(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • be scarce.

မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်း (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၂၀၀၃ ခုနှစ်) ရှိ “ဆွန့်”။ dmnl.moe.edu.mm တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။