တည်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

တည်း (tany:)

  • causative verb
  • တည်း
  • တည်း(v)
  • current
  1. ရပ်နားနေထိုင်သည်။
    အရပ်တစ်ပါးကလာ၍ဥယျာဉ်သည်အိမ်တွင်တည်းနေပါသည်။ နု။ ၃၂။ ကျွန်ုပ်တို့တည်းကြသောဟိုတယ်သုံးထပ်ပေါ်တွင်။ ပန်ခေါက်။ ၂၀။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • တည်းခို,စတည်းချ(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 1.put up at; lodge.

တည်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

တည်း (tany:)

  • causative verb
  • တည်း
  • တည်း(v)
  • current
  1. ချည်နှောင်သည်။ ချုပ်ထိန်းသည်။
    ရှာဖွေကျင့်ဆိုး၊ လူသူခိုးကို၊ လည်ကြိုးတည်းလျက်။ ရာသီ*၂၀။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ချုပ်,ချုပ်နှောင်(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ‌ဖြေ(verb)

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 2.tack or tie things together.

တည်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

တည်း (tany:)

  • causative verb
  • တည်း
  • တည်း(v)
  • current
  1. တိုက်ဆိုင်ညှိနှိုင်းသည်။ တည်းဖြတ်သည်။
    ပိဋကတ်သုံးပုံကို...ပေသို့တင်ပြီးမှအထပ်တစ်ရာတည်း၍ထားသတည်း။ ကုလား၊ ပ။ ၁၃၃။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • တည်းဖြတ်,စစ်ဆေး(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 3.edit.

တည်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • numerical classifier
  • တည်း
  • တည်း(part)
  • current
  1. အရေအတွက်တို့ကို အတိအကျကန့်သတ်ခြင်းအနက်ဖြင့် လေးနက်စေသောစကားလုံး။
    ကျွန်မတစ်ယောက်တည်းလာသည်။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 1. suffix to a numberical classifirer; meaning only that many; no more no less.

တည်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • noun affix
  • တည်း
  • တည်း(part)
  • current
  1. ပုဒ်တို့ကို လေးနက်အောင်ထောက်ပံ့သော စကားလုံး။
    သူကားသူရဲကောင်းတည်း။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 2. sentence final marker in literary prose.