တံကျင်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

တံကျင် (tamkyang)

  • compound noun
  • ကျင်
  • အတံ>တံ(n)+ကျင်(n)
  • current
  1. တံခါးကျင်။
    အထွက်အဝင်၊ ပါးပျဉ်းရှင်နှင့်၊ တံကျင်ကျည်းလျှို။ ရွှေစာတိုင်*၁။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ခု

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • တံခါးကျည်း,ကန့်လန့်,(all nouns)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 1. bolt (for door).

တံကျင်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

တံကျင် (tamkyang)

  • compound noun
  • တံ
  • အတံ>တံ(n)+ကျင်(n)
  • archaic
  1. ရှေးကအပြစ်ဒဏ်ခံရသူကိုထိုးလျှိုရသောအချောင်းအတံ။
    တံကျင်ထိုးကျပ်၊ ကွပ်ညှပ်လေရာ။ ဝေပျို့*၁၂၇။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ခု

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • တံစို့,ကင်တံ,(all nouns)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 2. impaling stake; skewer.

တံကျင်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

တံကျင် (tamkyang)

  • compound noun
  • တံ
  • အတံ>တံ(n)+ကျင်(n)
  • current
  1. နှဲအခင်ကိုထိုးရသောအချောင်းအတံ။
    တံကျင်ခေါ်ဆံထိုး။ စွယ်ကျမ်း၊ ၆။ ၁၈၀။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ခု

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဆံထိုး,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 3. hairpin-like instrument used to clean the reed of a Myanmar oboe.