တံတောင်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

တံတောင် (tamtaung)

  • compound noun
  • တံ
  • အတံ>တံ(n)+အတောင်>တောင်(n)
  • current
  1. လက်မောင်းနှင့်လက်ဖျံဆက်ရာအပြင်ဘက်နေရာ။
    တံတောင်နှင့်တစ်ချက်တစ်ချက်တွက်၍နှိုးပေးလေ၏။ ရူပ။ ၄၃။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ခု

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • တံတောင်ဆစ်,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • the elbow.