ထိန်းချုပ်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ထိန်းချုပ် (htin:hkyup)

  • compound verb
  • ထိန်း
  • ထိန်း(v)+ချုပ်(v)
  • current
  1. ချုပ်တည်းသည်။ သိမ်းဆည်းသည်။
    မိမိစိတ်များကို ပြန်၍ထိန်းချုပ်ထားရလေသည်။ ထီး၊ တ။ ၂၁၇။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • စောင့်စည်း,ချုပ်တည်း,ထိန်းသိမ်း, (all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • restrain; conrol.