ထိုးကြိတ်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ထိုးကြိတ် (htui:krit)

  • compound verb
  • ထိုး
  • ထိုး(v)+ကြိတ်(v)
  • current
  1. လက်သီးဖြင့်ထိုးနှက်သည်။
    နေသာဒပုဏ္ဏားကို လည်၌ကိုင်လျက် တွန်းငင်ထိုးကြိတ်ဆဲရေး၍။ ဘူဇာတ်။ ၉၁။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ထိုး,ထိုးနှက်,(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • come to blows; beat up (sb).