ထွင်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ထွင်း (htwang:)

  • causative verb
  • ထွင်း
  • ထွင်း(v)
  • current
  1. သစ်၊ ကျောက်စသည်ကို ဆောက်စသော ကိရိယာဖြင့် ထွင်းထုပုံဖော်သည်။
    သစ်သားကိုဆောက်ဖြင့် ထွင်းသော ပန်းပုဆရာကြီးတို့သည်။ ဇေယျတန်း။၂၄၂။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ထွင်းထု,ထု,ရုပ်လုံးဖော်,(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 1. carve; sculpture(wood, stone,etc).

ထွင်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ထွင်း (htwang:)

  • causative verb
  • ထွင်း
  • ထွင်း(v)
  • current
  1. ဆောက်စသော ကိရိယာတို့ဖြင့် တွင်းဖြစ်အောင်လုပ်သည်။ ဖောက်သည်။
    ခုနှစ်ပတ်ရစ်၍ စေ့သောအခါ ကျောက်ဖျာကို ထွင်းဘိ၍ မိမိ၏ ကိုယ်ကို ထင်ရှားစေ၏။ တိ။၃၉၂။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဖောက်,ထွင်းဖောက်(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 2. bore; drill (tunnel, hole, etc).