ထွန်းကား

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ထွန်းကား (htwan:ka:)

  • compound verb
  • ထွန်း
  • ထွန်း(v)+ကား(v)
  • current
  1. (သားသမီး) ပေါက်ဖွားသည်။
    သားသမီးထွန်းကားလျှင်ဆွဲပေးပါဟုပင် စကားမစပ်ပြောခဲ့ဖူးပါသည်။ ငြိမ့်။ ၂၆၁။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ထွန်း,ပေါက်ပွား,(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 1. be blessed with (children).

ထွန်းကား

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ထွန်းကား (htwan:ka:)

  • compound verb
  • ထွန်း(v)
  • ထွန်း(v)+ကား(v)
  • current
  1. တိုးတက်ကြီးပွားသည်။ စည်ပင်ပြန့်ပွားသည်။
    ဒုတိယအင်းဝကောင်းစားစဉ်ခေတ်ကပင် ပေါ်ပေါက်ထွန်းကား လာခဲ့သည်ဟု။ လူး၊ နိဒါန်း။ ၈။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ထွန်းပေါက်,ဖြစ်မြောက်,ထွန်း,(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 2. be prominent.