ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

နှင်တံ (hnangtam)

  • compound noun
  • တံ
  • နှင်(v)+တံ(n)
  • archaic
  1. (ကျွဲ၊ နွားစသည်ကို)ရိုက်မောင်းရသောတုတ်ချောင်း၊ တံဖျာ။
    သုံးစွဲနှင်တံ၊ ခြိမ်းမောင်းသံဖြင့်။ ကိုး*၁၅၅။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ချောင်း

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • တံဖျာ,လှင်ကန်, (all nouns)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • cane, stick, goad for driving draught animals; riding crop.