ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

နှောင့်ယှက် (hnaung.hyak)

  • causative verb
  • နှောင့်
  • နှောင့်နှေး>်နှောင့်(v)+နှောင့်ယှက်>ယှက်(v)
  • current
  1. ဝင်ရောက်စွက်ဖက်သည်။ ဖျက်လိုဖျက်ဆီးလုပ်သည်။ဆင်းရဲငြိုငြင်အောင်ပြုသည်။
    သူကြွယ်သားနှောင့်ယှက်သည့်အမှုကြောင့်။ မဟော၊ပ။၁၅၈။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ရိုင်းပင်း, ကူညီ, ဝိုင်းဝန်း, (all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • disturb; bother; interrupt; annoy.