ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ပြိုင်ဆိုင် (pruinghcuing)

  • causative verb
  • ပြိုင်
  • ပြိုင်(v)+ဆိုင်(v)
  • current
  1. ဂုဏ်၊စွမ်းရည်စသည်ချင်းယှဉ်ဖက်သည်။
    တစ်ဦးနှင်‌့တစ်ဦးဉာဏ်ရည်ချင်းပြိုင်ဆိုင်ကြသည်။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ပြိုင်,(v)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • coropete; vie; rivial.