ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ဘိုင် (bhuing)

  • common noun
  • ဘိုင်
  • ဘိုင်(n)
  • current
  1. အရွက်နားခွေးသွားစိပ်ပုံရှိ၍ ပင်ခြေတွင်မြစ်ပျဉ်းကြီးများထွက်သော၊ အသားပေါ့၍ ယွန်းထည်၊ လုံးထွင်းလှေစသည်လုပ်ရသောပင်စောက်ကြီး။ သစ်ပုပ်ပင်။
    သစ်သားများကို အဖြူထည်ဝတ္ထုပစ္စည်းများပြုရန်မှာ ဘိုင်၊ လက်ပံနှင့် ကျွန်းသားများကိုသာ သုံးစွဲကြသည်။ မြန်မာ့ယွန်း။၂၀။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ပင်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • သစ်ပုပ်ပင်,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • large tree with heavy buttress roots. ""Tetrameles nudiflora"".