ဘုရင်ခံ

ဗမာ

အသံထွက်

• MLCTS: /ba̱ jin gan/

ရင်းမြစ်

• Sans-ဝရ/ပူဇဟိ+Myan-ရင်+(တာဝန်)ခံ

နာမ်

ဘုရင်ခံ (bhu.ranghkam)

• common noun
• ဘုရင်
• current

1. နိုင်ငံသို့မဟုတ် ပြည်နယ်တစ်ခုခုကို ဘုရင်၏ ကိုယ်စား အုပ်ချုပ်သူ။

   ဘုရင်ခံ၊ နယ်စား၊ မြို့စား၊ ရွာစားတို့ကို ဘုရင်ကဲ့သို့ သတ်ဖြတ်ပိုင်သော အာဏာရရှိကြသဖြင့်။ တိုးပွား။၁၄၇။

အရေအတွက်

• ဦး၊ယောက်

ဘာသာပြန်

အင်္ဂလိပ်

• governor.

ကိုးကား

• မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်း (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၂၀၀၃ ခုနှစ်) ရှိ “ဘုရင်ခံ”။ dmnl.moe.edu.mm တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။