မျိုးခြား

ဗမာ

အသံထွက်

• MLCTS: /mjou׃ gja׃/

နာမ်

မျိုးခြား (myui:hkra:)

• compound noun
• မျိုးခြား
• (အ)မျိုး(n)+ခြား(v)
• current

1. နိုင်ငံခြားသား၊ တိုင်းတစ်ပါးသား၊ တိုင်းရင်းသားမဟုတ်သူ။

   ရှမ်းယောမျိုးခြား၊ သမားလူယုတ်၊ စုန်းနှင့်ဖုတ်တို့။ ဥမ္မာ*၄၆။ ဂန္ဒီကြီးသည်မျိုးခြားတို့၏ အုပ်ချုပ်မှုမှအိန္ဒိယအမျိုးသားတို့ ကင်းလွတ်၍။ လူချွန်၊ ပ။ ၁၉၁။

အရေအတွက်

• ယောက်၊ဦး။

ကြောင်းတူသံကွဲများ

• လူမျိုးခြား,နိုင်ငံခြားသား,တိုင်းတစ်ပါးသား,(all nouns)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

• တိုင်းရင်းသား,(n)၊မျိုးတူသူ,(all nouns)

ဘာသာပြန်

အင်္ဂလိပ်

• foreigner, non-native.

ကိုးကား

မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်း (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၂၀၀၃ ခုနှစ်) ရှိ “မျိုးခြား”။ dmnl.moe.edu.mm တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။