ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

မြှင့်တင် (hmrang.tang)

  • compound verb
  • တင်
  • မြှင့်(v)+တင်(v)
  • current
  1. အထက်သို့ရောက်စေသည်။ မြင့်စေသည်။
    အဆင့်အတန်းမြှင့်တင်ခဲ့သူများကား ဦးဖိုးစိန်နှင့်ဦးစိန်ကတုံးတို့ပေ တည်း။ ယဉ်ကျေး၊ပ။၄၂။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • မြှင့်, မြှင့်မြှောက်, တင်, (all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • နှိမ့်ချ,(v)

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • raise; elevate.

မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်း (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၂၀၀၃ ခုနှစ်) ရှိ “မြှင့်တင်”။ dmnl.moe.edu.mm တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။