ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

မှောင့် (hmaung.)

  • causative verb
  • မှောင့်
  • မှောင့်(v)
  • current
  1. နှောင့်ယှက်သည်။
    မြွေပူရာမှာကင်းမှောင့်သည်။ ဝိစိတ်။၁၀၃။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • စွက်ဖက်,နှောင့်ယှက်,(v)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • disturb; trouble; annoy.

မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်း (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၂၀၀၃ ခုနှစ်) ရှိ “မှောင့်”။ dmnl.moe.edu.mm တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။