ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ရွက်ကျင် (rwakkyang)

  • compound noun
  • ကျင်
  • အရွက်>ရွက်(n)+ကျင်(adj)
  • current
  1. ရွက်ရော်ရွက်ဟောင်း။
    ရွက်ကျင်တပေါင်း၊ မိုးနှောင်းကျန်ကြွင်း။ သွေး။ ၈၀။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ရွက်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ရွက်အို, ရွက်ဟောင်း, ရော်ရွက်ဝါ ,(all nouns)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • old and withered leaf.

မြန်မာစာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကျမ်း (မြန်မာစာအဖွဲ့၊ ၂၀၀၃ ခုနှစ်) ရှိ “ရွက်ကျင်”။ dmnl.moe.edu.mm တွင် ရှာဖွေနိုင်ပါသည်။