ဝင်ရိုး

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ဝင်ရိုး (wang-rui:)

  • compound noun
  • ရိုး
  • ဝင်(v)+အရိုး>ရိုး(n)
  • current
  1. ဘီး၏ဗဟိုကို လျှိုထားသောအတံ။
    လှည်းဘီးပဲ့သည်၊ ဝင်ရိုးကျိုးသည်။ ရာဇသေ။ ၂၆၅။ လှည်းဝင်ရိုးသံတညံညံ၊ ပုဂံဘုရားပေါင်း။ ဆိုရိုး။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ခု

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • axis; axle.