သစ်ကိုင်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

သစ်ကိုင်း (sackuing:)

  • compound noun
  • ကိုင်း
  • သစ်ပင်>သစ်(n)+အကိုင်း>ကိုင်း(n)
  • current
  1. သစ်ပင်၏ ပင်စည်မှခွဲထွက်သောအခက်။
    သစ်ကိုင်းပေါ်၌ငှက်တစ်ကောင်နားနေသည်။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ကိုင်း။

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • အကိုင်း,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • branch; bough.