ဟန့်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ဟန့် (han.)

  • causative verb
  • ဟန်
  • ဟန့်တား>ဟန့်(v)
  • current
  1. တစ်စုံတစ်ရာမပြုဖြစ်၊ မပြောဖြစ်အောင်တားသည်။
    ကျွန်တော်ကကိုချစ်တီးကလေးတွေလာပြီဆိုလျှင်မဟုတ်မဟတ်လုပ်ဇာတ်တွေခင်းတတ်လွန်းသဖြင့်ဝင်၍ဟန့်လိုက်ရ၏။ မြဝတီ။ ၇။ ၄။ ၁၆၇။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • တား,တားမြစ်,ပိတ်ပင်,(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • prevent or stop someone from doing or saying sth.