ဟိန်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ဟိန်း (hin:)

  • stative verb
  • ဟိန်း
  • ဟိန်း(v)
  • current
  1. ကြီးကျယ်ခမ်းနားသည်။
    ကျောင်းကြီးဟိန်းအောင်ဆောက်လုပ်မယ်။ မှိုင်းဋီကာ။ ၁၇။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဟီး,ဟည်း(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဟီး, ဟည်း,(all verbs)

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 6.be huge,be grand be imposing.

ဟိန်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ဟိန်း (hin:)

  • stative verb
  • ဟိန်း
  • ဟိန်း(v)
  • current
  1. အပျံအနှံ့ထင်ရှားကျော်ကြားသည်။
    မန္တလာသိန်းဟူသောနာမည်မှာဟိန်းလွန်းလှသည်။ ရွှေဒေါင်း။ ၂၉။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ကျော်ကြား,ထင်ရှား,သတင်းကြီး,(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 5.be widely known.

ဟိန်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ဟိန်း (hin:)

  • causative verb
  • ဟိန်း
  • ဟိန်း(v)
  • current
  1. ကြိုတင်၍ကြီးကျယ်စွာပြောဆိုသည်။
    ငါးသောင်းကုန်လှူမည်ဟုဟိန်းထား၏၊

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ကြွား,ဝါကြွား,(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 4.boast.

ဟိန်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ဟိန်း (hin:)

  • causative verb
  • ဟိန်း
  • ဟိန်း(v)
  • figurative
  1. ဒေါသဖြင့်မာန်မဲပြောဆိုသည်။
    သားမယားများအပေါ်တွင်မူကားဟိန်းလိုက်ဟောက်လိုက်နဲ့။ ပေါ်ဇော်၊ ဒု။ ၃၀၄။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဟောက်,ငေါက်,(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 3.berate.

ဟိန်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ဟိန်း (hin:)

  • stative verb
  • ဟိန်း
  • ဟိန်း(v)
  • current
  1. အသံကျယ်လောင်စွာမြည်ဟည်းသည်။
    စည်ကြီးထိန်းထိန်းစည်မုဒိန်းလည်း၊ မြည်ဟိန်းကြားကျယ်။ ဘူပေါင်း*၆၉။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဟည်း,မြည်ဟည်း,(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 2.boom or reverberate.

ဟိန်း

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ဟိန်း (hin:)

  • causative verb
  • ဟိန်း
  • ဟိန်း(v)
  • current
  1. (ကျား၊ ကျားသစ်စသည်)ကျယ်လောင်စွာအော်သည်။
    ကျားဟိန်းသံကိုကြားလိုက်သဖြင့်ခြေဦးတည့်ရာသို့စွတ်ပြေးတော့၏။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • ဟုန်း,ဟောက်,(all verbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 1.(of tigers,leopards,etc)roar;(of animals)growl.