မြန်မာ ပြင်ဆင်ရန်

အပြိန်း

အသံထွက် ပြင်ဆင်ရန်

ရင်းမြစ် ပြင်ဆင်ရန်

နာမ် ပြင်ဆင်ရန်

အပြိန်း (a.prin:)

  • attributive noun
  • ပြိန်း
  • အ(part)+ထူပြိန်း>ပြိန်း(adj)
  • formal and literary
  1. ထူထပ်များပြားခြင်း။
    အုပ်စည်အသိန်း၊ ဗိုလ်အပြိန်းကို၊ ရှုစိန်းမျက်စိ၊ ကြည့်သည်ရှိသော်။ ဇပျို့*၅၉။

အရေအတွက် ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ ပြင်ဆင်ရန်

  • အများအပြား,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ ပြင်ဆင်ရန်

  • အနည်းငယ်,(n)

ဆက်စပ်အသုံးများ ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန် ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ် ပြင်ဆင်ရန်

  • crowd; throung; multitude.

ကိုးကား ပြင်ဆင်ရန်

မြန်မာ ပြင်ဆင်ရန်

အပြိန်း

အသံထွက် ပြင်ဆင်ရန်

ရင်းမြစ် ပြင်ဆင်ရန်

နာမ် ပြင်ဆင်ရန်

အပြိန်း (a.prin:)

  • common noun
  • ပြိန်း
  • အ(part)+ပြိန်း(adj)
  • formal and literary/ current
  1. အညံ့။ အဖျင်း။ အအ။
    ဒေဝိန်းကာမိန်း၊ ပကုသ်သိန်းတို့၊ အပြိန်းသက်သက်၊ ဉာဏ်ပနက်ကြောင့်။ မဃ*၃၆၀။

အရေအတွက် ပြင်ဆင်ရန်

  • ဦး၊ ယောက်။

ကြောင်းတူသံကွဲများ ပြင်ဆင်ရန်

  • အအ,လူပြိန်း,(all nouns)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ ပြင်ဆင်ရန်

  • အတော်,လူတော်,(all nouns)

ဆက်စပ်အသုံးများ ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန် ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ် ပြင်ဆင်ရန်

  • naive or callow person.

ကိုးကား ပြင်ဆင်ရန်