အပြိုင်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြိယာဝိသေသန

ပြင်ဆင်ရန်

အပြိုင် (a.pruing)

  • adverb incorporating prefixed particle
  • ပြိုင်
  • အ(part)+ပြိုင်(adj)
  • current
  1. တစ်ပြိုင်နက်။ ယှဉ်တွဲလျက်။
    မင်းကြီးထွက်တော်မူလေရာပင်ဆင်စီး၍လည်းကောင်း၊ ဝေါစီး၍လည်းကောင်း အပြိုင်လိုက်ရသည်။ ပုရာဏ်။ ၁၀၃။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • တစ်ပြိုင်တည်း,ပြိုင်တူ,တစ်ပါတည်း,(all adverbs)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • together; in competition with.

အပြိုင်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

အပြိုင် (a.pruing)

  • compound noun
  • ပြိုင်
  • အ(part)+ပြိုင်(v)
  • current
  1. စွမ်းရည်၊ သတ္တိ၊ ဂုဏ်စသည်ယှဉ်ပြိုင်ခြင်း၊ ယှဉ်ပြိုင်ဘက်။
    အလုပ်အကိုင်တွေကြီးကျယ်၍နေကြသည်မှာ အပြိုင်တွေများခြင်း‌ေကြာင့် ဖြစ်လေသည်။ ဒူး။ ၆၇။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • အပြိုင်အဆိုင်,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • rival.