အမိန့်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

အမိန့် (a.min.)

  • verbal noun
  • မိန့်
  • အ(part)+မိန့်(v)
  • current
  1. တစ်စုံတစ်ရာပြုလုပ်ဆောင်ရွက်နိုင်ရန် အခွင့်အာဏာရှိသူ၏ ခွင့်ပြုချက်။
    အမိန့်အခွင့်ရသော် ၎င်းအမတ်ဟိမဝန္တာတောသို့ ထွက်ပြီးလျှင်။ ကမ္ဘာဦး။၁၃။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • အာဏာ,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 3. mandate.

အမိန့်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

အမိန့် (a.min.)

  • verbal noun
  • မိန့်
  • အ(part)+မိန့်(v)
  • current
  1. လိုက်နာဆောင်ရွက်ရန် ညွှန်ကြားထုတ်ပြန်ချက်။
    အစိုးရအမိန့်ကို မလိုက်နာနိုင်လျှင်။ ဒီမို။၆၂။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • အာဏာ,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 2. order; command; decree; injunction.

အမိန့်

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

အမိန့် (a.min.)

  • verbal noun
  • မိန့်
  • အ(part)+မိန့်ကြား(v)>မိန့်(v)
  • current
  1. လိုက်နာဆောင်ရွက်ရန် အာဏာဖြင့်ပြောကြားချက်။
    ချီတက်ရန်အမိန့်ပေးသည်တွင်။မာသစ်။၁၁၄။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်
  • ခု

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • အမိန့်အာဏာ,(n)

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • အဏာ(n)

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • 1. utterance.

ထုံးတမ်းအစဉ်အလာတစ်ခု စသည်ကို အာဏာပိုင်တစ်ဦးမှ ဥပဒေဖြင့်ဖျက်သိမ်းသည်။