အရှုံး

ရင်းမြစ်

ပြင်ဆင်ရန်

အရှုံး (a.hrum:)

  • verbal noun
  • ရှုံး
  • အ(part)+ရှုံး(v)
  • current
  1. ယှဉ်ပြိုင်မှုတစ်ခုခု တွင် အောင်မြင်မှုမရ ခြင်း။ ယှဉ်ဘက်ထက် စွမ်းရည်ယုတ်လျော့ ခြင်း။ အရေးနိမ့်ခြင်း။
    မဟော်သဓာ၏ပညာကို ပြိုင်နှုန်းလျှင်အရှုံးဘက်ကသာ ကြိမ်ရကြသည်။ မဟော၊ ပ။ ၁၅၂။

အရေအတွက်

ပြင်ဆင်ရန်

ကြောင်းတူသံကွဲများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဆန့်ကျင်ဘက်စကားလုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်
  • အနိုင်, (n)

ဆက်စပ်အသုံးများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဘာသာပြန်

ပြင်ဆင်ရန်

အင်္ဂလိပ်

ပြင်ဆင်ရန်
  • defeat; loss; failure.