jeer

အင်္ဂလိပ်

နာမ်

jeer (အက္ခရာဖလှယ်ရန် လိုအပ်) (ဗဟုဝုစ် jeers)

1. ပြက်ရယ်ပြုစကား။ လှောင်ပြောင်သရော်သံ။
   • 1711, Jonathan Swift, The Fable of Midas, in The Works of Jonathan Swift, D.D., Vol XII, Sir Walter Scott, ed., Edinburgh: Archibald Constable and Co., 1824, pages 302-5,

     Midas, exposed to all their jeers, Had lost his art, and kept his ears.

ကြိယာ

jeer (အက္ခရာဖလှယ်ရန် လိုအပ်) (third-person singular simple present jeers, ပစ္စုပ္ပန် ကြိယာသဏ္ဌာန် jeering, simple past and past participle jeered)

1. (intransitive, jeer at) ပြက်ရယ်ပြုသည်။ လှောင်ပြောင်သရော်သည်။
   • Edmund Spenser,

     But when he saw her toy and gibe and jeer.

   • 2011 October 1, Phil McNulty, “Everton 0 - 2 Liverpool”, BBC Sport:

     At the end of a frantic first 45 minutes, there was still time for Charlie Adam to strike the bar from 20 yards before referee Atkinson departed to a deafening chorus of jeering from Everton's fans.

ကြောင်းတူအသုံးများ

• (sense, ပြက်ရယ်ပြု) deride, flout, gibe, mock, ridicule